Digong ayaw dumalo sa Quad Comm., wala kasing kaalyado dito

Sa pinakahuling pagdinig ng Senado tungkol sa extrajudicial killings at ang digmaan kontra droga, ang mga pambungad na pahayag ng ilang kaalyado ng dating Pangulong Rodrigo Duterte, tulad nina Senators Bong Go, Ronald “Bato” dela Rosa, at Robin Padilla, ay nagtakda ng tono na ang pagdinig ng Senado ay wala kundi isang plataporma para kontrolin ni Duterte ang naratibo. Ang kanilang mga pahayag at asal sa buong pagdinig ay puno ng papuri at matibay na depensa kay Duterte at sa kanyang kampanya laban sa droga noong kanyang pamumuno.

Ito ay sa kabila ng katotohanan na umamin si Duterte sa pagdinig na iniutos niya sa mga pulis na “hikayatin ang mga kriminal na lumaban, hikayatin silang bumunot ng baril” upang bigyang-katwiran ang kanilang mga pagpatay, at mayroon siyang sariling death squad na binubuo ng mga “gangster.” Sa katunayan, ang kanyang mga pag-amin ay sumusuporta sa mga pahayag na lumitaw sa mga pagdinig ng House Quad Committee, na nagsiwalat ng isang sistema na ipinapatupad ni Duterte kung saan ang extrajudicial killings ay tinanggap, pinrotektahan, at ginantimpalaan. Ang mga pulis ay hindi lamang pinalakas ng digmaan kontra droga ni Duterte; mayroon din silang “nanlaban” na dahilan upang bigyang-katwiran ang mga pagpatay at pinalakas ng sistema ng gantimpala, dahil tumanggap sila ng pera para sa bawat matagumpay na pagpatay.

Gayunpaman, sa kabila ng mga pag-amin na ito, nabigo ang mga maraming Senador na magtanong ng mga angkop na follow-up at hinahayaan si Duterte na magpatuloy sa kanyang mga sinasabi nang walang hadlang. Ang pekeng imbestigasyon ng pagdinig ng Senado ay higit pang pinatutunayan ng mga biro na ipinapasa-pasa. Nakababahala na marinig si Duterte na may kaswal na pag-amin—minsan pa nga ay sa isang nakatatawang paraan—tungkol sa libu-libong inosenteng tao na pinatay, sinasabi, “Maraming namatay, Sir. Marami talaga. Thousands, I would say, from when I was Mayor. Marami yan sila.” Ang mas masahol pa ay ang kakulangan ng galit mula sa karamihan ng mga Senador, kasabay ng palakpakan at tawanan na umaabot sa buong silid kapag nagbiro si Duterte tungkol sa kanyang mga extrajudicial killings.

Sa isang pagkakataon, kinailangan pang ipaalala ni Senator Risa Hontiveros kay Senator Jinggoy Estrada, na nakikipagbiruan kay Duterte, na magtakda ng mas seryosong tono, na sinasabi, “that this is not a laughing matter.” Talagang, ang mga pahayag at asal ni Duterte sa buong pagdinig, pati na rin ng kanyang mga kaalyado, ay hindi lamang nakakasakit sa mga biktima kundi pati na rin isang seryosong pang-aabala sa moral na pagkatao at sistema ng katarungan ng bansa.

Ang katotohanan ay kaya ni Duterte na gawin ang mga pag-aming ito nang buong tapang dahil alam niyang ang kanyang mga alipin sa Senado ay poprotekta sa kanya. Inilalarawan niya ang sarili bilang tagapagligtas ng Pilipinas, na nagsasabing ginawa niya ang dapat gawin bilang Pangulo upang protektahan ang mga Pilipino mula sa mga sinasabing kriminal sa droga. Sa huli, ang pagdinig ng Senado ay isang pekeng proseso, na dinisenyo para kay Duterte at sa kanyang mga kaalyado na publiko silang ipagtanggol at magbigay ng counter-narrative sa publiko sa harap ng mga pagbubunyag ng Quad Committee.

Kung tunay na nais ni Duterte na ipakita ang kanyang tapang at patriotismo, dapat siyang humarap sa Quad Committee, na nagsasagawa ng tunay na imbestigasyon. Maliwanag na hindi siya magpapakita, dahil wala siyang mga kaalyado sa Quad Committee na poprotekta sa kanya. Ito ay nagpapakita na si Duterte ay isang duwag na nagkukubli sa likod ng kanyang mga kaalyado. Siya ay puro boses at walang gawa, tinatakpan ang kanyang mga kakulangan sa pamamagitan ng masasamang salita, mga tantrum, at suporta mula sa kanyang mga kaalyado sa Senado.

Pinanatili ni Duterte na siya ay may buong legal na pananagutan, “sa lahat ng nagawa ng pulis ayon sa aking mga utos, ako ang managot, at ako ang makulong na sumunod sa order ko.” Kung ito ang kaso, dapat walang problema si Duterte na humarap sa Quad Committee. Ang Quad Committee ay isang tiyak na pagsubok sa mga pagtanggi at depensa ni Duterte. Hindi na siya makakapagtago sa likod ng kanyang mga kaalyado at sa halip ay mahaharap siya sa mga prinsipyadong mambabatas na nagnanais na matuklasan ang katotohanan at matiyak na ang katarungan ay nanaig.