Duterte dapat humarap sa QuadComm

NAPAKABILIS maglabas ng pahayag ng Senado na PEKE ang plate No. 7 ng SUV na nagtangka sagasaan ang isang lady traffic enforcer Linggo, Nobyenbre 3, ng gabi.

Sabi nina Senate President Chiz Escudero at Sen. Raffy Tulfo, sinabi sa kanila ng Land Transportation Office (LTO) na peke ang plakang nakakabit sa SUV na nagtangka sumagasa at nag-fuck you pa ang ulol na driver nito sa lady enforcer.

Dapat bago sabihin ng Senado na peke ang naturang plaka ay ipahanap muna sa law enforcers ang naturang SUV. Aba’y tadtad ng CCTVs ang kahabaan ng EDSA, main roads at barangay roads sa Metro Manila, hindi imposibleng matunton kung saan pumasok at huminto ang naturang SUV, at mamukhaan ang may dala nito.

Ito’y para hindi na tayo magduda na pinagtatakpan ng Senado ang kanilang miyembro.

Tama ba ako, mga pare’t mare?

***

DAHIL ang war on drugs ang naging sentro ng pamumuno ni Rody Duterte, ang mga tanong tungkol sa direktang ugnayan sa mga pamamaslang na ito ay nagdulot ng mabigat na anino sa kanyang kontrobersyal na kampanya.

Ang tanong ngayon: Dapat bang ang isang dating pangulo, na minsang ipinagmamalaki ang kanyang mahigpit na laban sa krimen, ay hindi sagutin ang mga paratang na ang kanyang mga patakaran ay maaaring humantong sa pagkamatay ng mga pinaghihinalaang sangkot sa droga?

Bagaman wala pang direktang ebidensya na nag-uugnay kay Duterte sa mga pagpatay, ang malapit na ugnayan ng mga suspek sa dating pangulo ay nagdudulot ng mga hindi maikakailang tanong.

Maliwanag na ang mga taon mula 2016 hanggang 2022, ang kasagsagan ng mabagsik na kampanya ni Duterte kontra droga, ay napuno ng laganap na extrajudicial killings. Mismo!

Ang pagbabalewala sa malinaw na koneksyon ay tahasang pagtanggi, na parang hindi nakikita ang malinaw na katotohanan.

Ayon sa mga suspek, sina Leopoldo Tan at Andy Magdadaro, ang motibo sa pagpatay sa tatlong Chinese drug lords ay ang mga insentibong pinansyal—P1 milyon bawat ulo.

Hindi parin kapani-paniwala kung paano ang mismong pangulo ng ating bansa ay kayang maglagay ng presyo sa buhay ng isang tao na tila walang halaga.

Ngayon, maaari bang obligahin ng QuadCom si Duterte, bilang dating pangulo, na sagutin ang mga paratang na ito?

Simula pa lamang, maingat na binabalanse ng QuadCom ang paggalang sa karapatan ng isang dating pangulo at ang pangangailangan para sa pananagutan.

Sa kasalukuyang takbo ng mga pangyayari, mukhang maliit ang posibilidad na masita si Duterte sa contempt, kahit na tumanggi siyang humarap o tugunan ang mga paratang.

Iginagalang ng QuadCom ang mga desisyon ni Duterte bilang dating pangulo, na siyang nagtatanong kung makakamit ba talaga ang hustisya kung ang mga nasa kapangyarihan ay pinoprotektahan ng galang imbes na hinahamon ng pananagutan.

Kung talagang inosente ka, bakit hindi ka humarap at ipagtanggol ang sarili mo? Ang mga may itinatago lang ang nagtatago sa dilim.

Habang maaaring limitado ng procedural courtesies ang QuadCom, hindi sakop ng publiko ang parehong limitasyon sa kanilang pagnanais ng katotohanan at hustisya.

Maliwanag na, bagaman hindi pa napapatunayan ang direktang pagkakasangkot ni Duterte sa mga pamamaslang, hindi maaaring balewalain ang kanyang pamumuno sa kasagsagan ng digmaan kontra droga.

Ang pagpatay sa tatlong Chinese drug lords ay hindi mga iisang insidente lamang; ito ay bahagi ng mas malawak, sistematikong pagsisikap na wakasan ang droga sa lahat ng posibleng paraan – isang tatak ng pamumuno ni Duterte.

Kailangan harapin ni Duterte ang mga paratang na ito—hindi lang para sa kanyang sariling pamana, kundi para sa integridad ng sistemang panghustisya na minsan niyang ipinagmalaki na kanyang ipinagtatanggol.

Wala nang sapat na dahilan para sa kanyang kawalan—ang kabiguan niyang humarap sa mga pagdinig ng QuadCom ay lalo lamang nagpapalakas sa hinala ng pagkakasala.

Para sa mga pamilya ng mga biktima, para sa bayan, at para sa kasaysayan—dapat lumabas ang katotohanan.

Nararapat lamang ito ng QuadCom, at ng sambayanan. Mismo!